dôpinne [f.n.] 1. [[Motî:dobleure|dobleure]] (volêye di côps et pierdaedje sins rispiter). Ci n' est ki d' djusse ki dji vos dene ene dôpinne poy ki vos avoz co stî a damadje. On dit eto: [[Motî:tampone|tampone]]; [[sinonimeye|ôtes sinonimes]]. >> diner, [[Motî:fote|fote°]]; riçure, haper, [[Motî:ramasser|ramasser°]] ene dôpinne. Vo m' la gåy, tuza-t i, dji va co ramasser ene dôpinne cwand dj' rinterrè ([[A. Moors-Schoefs]]). F. raclée, correction, soufflet. 2. gros boket d' tchår, gros boket d' djambon. Disfondowes: dôⁿpin.ne, tôpin.ne, topéne, tôpêne. Etimolodjeye: disfondowe di [[Motî:domper|dompinne]]. | dôpin, dôpinne [o.f.n.] gros(se) biesse. Po l' rimercyî d' ses poennes on vos l' traite di dôpinne ([[H. Bragard]]). F. lourdaud, nigaud, maladroit. Disfondowes: dôⁿpin(ne), tôpin, tôpéne. | dôpinreye biestreye. F. nigauderie, niaiserie, balourdise. | dôpiner ([[Codjowaedje tchicter|codjowaedje]]) I. [v.c.] 1. [[Motî:ridobler|ridobler]], fote ene [[Motî:dobleure|dobleure]]. Ene mere ki dôpinêye tofer ses efants, ci n' est nén ene mere. Si vos n' vos taijhoz nén, vos seroz totasteure dôpiné ([[Motî da Forir|H. Forir]]). F. rosser, fesser. 2. [[Motî:kidjåzer|codjåzer]] (ene sakî). F. médire. II. [v.s.c.] fé des biestreyes. F. gaffer. Disfondowes: dôⁿpiner, tôpiner. | dôpineu, dôpineuse u dôpinresse [o.f.n.] 1. onk (ene) ki dôpinêye voltî ls ôtes. F. bagarreur, batailleur. 2. [[Motî:canleu|canleu]]. F. détrateur. Disfondowes: dôⁿpineu, tôpineu, tôpineur. | dôpinêye [f.n.] dôpinne (dobleure). F. raclée. Disfondowes: dôⁿpinêye, tôpinée, tôpinêye. Etimolodjeye: [[pårticipe erîrece]] prin come no. Coinreces [[Payis d' Lidje]].