dal [divancete etroclêye] di a li: etrocla del divancete "di", del dvancete "a" et do definixhant årtike "li" divant on no femrin ki cmince pa ene cossoune). Les cwate sicrijhaedjes (dal, d' al, d' a l' , da l' ) sont-st acceptés. Vochal li pådje dal Daniele Trimpont, ene bouteuse pol walon ey ene sicrijheuse. C' est k' i lyi è faleut, des cwårs, po payî les falbalas dal Meleye, paret (J. Schoovaerts). Vochal kimint k' i m' ont raconté l' istwere dal viye Fonsene ki dmoréve la tote seule, gn a cåzu deus cints ans (P. Renson). Pa côps, al divine tåve dal tere, dj' a djouwé ås dés avou les diès, ki l' tere tronnéve a tot spiyî et raetchî des schaveas d' feu (Nietsche, rat. pa J.P. Hiernaux). Etimolodjeye: etroclaedje dedja scrît dins l' ancyin walon (1250); li riscôpaedje dizo ortografeye "d' a l' " est pus novea (1900).