daler (codjowaedje)
I. [aidant viebe] aler. Dji n' aveu k' ene eure di tåve èt i faleut co stronner in boket divant d' daler bouter (J. Goffart). F. aller, s'en aller.
II. [v.s.c.] aler. Ça va daler ? F. aller, s'en aller.
Tcherpetaedje : etroclaedje do prono "endè" (sol cogne di Tchålerwè) å viebe "aler".
| dalaedje [o.n.] disdut, rimowe-manaedje. Po shure, elle aveut ataké l' saetch di pwin et des trintches trinnént dins tote el plaece; Ké dalaedje ! (J. Goffart). F. pêle-mêle, désordre, confusion.
Mots d' aplacaedje :