dero [o.n.] grand brut. Al longue les shabotîs s' ont hodé d' waitî passer les sôdårds, et do schoûter l' dero k' les canons fjhént e dischindant l' grand-rote ([[J. Calozet]]). On dit eto: [[Motî:rigodon|rigodon]], [[Motî:derame|derame]]. F. vacarme, tumulte, tapage, fracas.
>> dero d' tos les diåles, fameus dero: foû grand brut. Et c' est nozôtes ki fjhént on fameus dero e sketant les moitès coxhes avou nos pîs ([[J.F. Brackman]]). F. vacarme étourdissant.
>> moenner on dero: fé grand brut. Ci djoû la, li mere a moenné on dero d' tos les diåles, tot prometant fessêyes, ratournêyes et plouzêyes s' ele l' î rpurdeut co ([[L. Mahin]]). On dit eto: moenner ene [[Motî:veye|veye]].
Disfondowes: dèro, dèrô, dèrè.
Vîs scrijhas: desroi.
Etimolodjeye: ricomprindaedje do vî walon disroye, sivierba di "[[Motî:disroyî|disroyî]]".
Coinrece [[Basse-Årdene]], [[Bote di Djivet]].
[[Categoreye:Motî]]