diale 2 (prononcî diâl, djâl) [o.n.] totès sôres d' usteyes ki fjhèt èn ovraedje emerviyant, k' on croet ki c' est l' Diale k' els a edvinté, copurade:

1. (vî mot d' cinsî) diale-volant (machine po raidjî ås grins). Cial, vla on diale avou s' trimouye et s' gueuye å lådje (L. Somme). On meteut les raidjes å diale, pu on dialéve (J. Boulard). F. tarare.

2. (vî mot d' cinsî) tire-diale (sistinme di tinkiaedje del tchinne des tcherêyes).

3. pitite sitouve ki broûle tot fjhant on brut d' diale.

4. pitite berwete po tcheryî ås saetchs di dinrêyes. Ti pous tcherdjî çou ki t' vous sol diale: i n' moleye nén (ramexhné pa M. Francard).

| dialer [v.c.] (vî mot d' cinsî)

1. raidjî avou l' diale.

2. tinkyî li tchinne d' ene tcherêye avou l' tere-diale.

Disfondowes: diâler, djâler, djâlè, djâlî.

| dialaedje [o.n.] no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe "dialer".

Disfondowes: diârladje, diâladje, djâladje, djâlèdje.

Omonimeye:

• diale (o.n.; li Calin)