diè

I. [o.n.] dins les ancyinnès rlidjons, sakî k' est ådzeu des djins. Pa côps, al divine tåve dal tere, dj' a djouwé ås dés avou les diès, ki l' tere tronnéve a tot spiyî et raetchî des schaveas d' feu (Nietsche, rat. pa J.P. Hiernaux).

II. Diè [no d' "djin"] no do Bon Diu dins l' vî testamint. Diè rwaita l' tere et i veya k' ele pourixheut: totes les djins, pattavå l' daegn, avént tourné a våréns (Li Bibe, rat. pa L. Hendschel). rl a: Diu, airdiè. >> Ki Diè vs wåde: ancyinne manire di dire "bondjoû" u "årvey". rl a: Diewåde.

| deyesse [f.n.] femrin diè.