dibåtchî / dbåtchî (codjowaedje) [v.c.] fé rexhe del droete voye. I dbåtche ses camaerådes. I n' è fåt k' onk po dbåtchî les ôtes. C' est di s' fåte ki ç' feye la s' a dbåtchî. On dit eto: tourner l' tiesse. F. débaucher, dévoyer, pervertir.

Disfondowes: d(i)bautchî, d(u)bâtchî, dèbautchè, dèbautcher, dèbauchè, dèbaucher.

Etimolodjeye: calcaedje riwalonijhî do F. "débauché", avou assaetchance di "disbåtchî".

| dibåtchî / dbåtchî, dbåtcheye [o.f.n. & addj.] li ci (cene) k' a rexhou del droete voye. N' alez nén e si cpagneye, il est trop dibåtchî. F. débauché(e), libertin(e).

Disfondowes: d(i)bautchî, èye, (u)bâtchî, èye, dibautchî, îye, dèbautché, êye.

| dibåtche / dbåtche [f.n.] mwaijhe codujhance (sôlreye, båjhreye). I gn a yeu ene dibåtche di diåle a ç' banket la. rl a: sekelreye. F. débauche. >> esse al dibåtche: esse evoye trinner, esse e ribote. Il est tofer a l' dibåtche. rl a: guindaye. F. être en sortie, faire la bombe. >> viker e l' dibåtche: sins rîles moråle, come ene biesse.

Disfondowes: d(i)bautche, disbautche, dèsbauche, d(u)bâtche, d(u)bautche, dèbauche.

| dibåtcheu, dibåtcheuse u dibåtchresse / dbåtcheu, euse, resse [o.f.n.] li ci (cene) k' endè dbåtche èn (ene) ôte. >> dibåtcheu d' efants, dibåtcheu d' gamenes: margougneu d' efants. On dit eto: pedoclasse. F. pédophile.

Disfondowes: d(i)bautcheu(se), resse , disbautcheu(se), d(u)bâtcheur, resse, dèsbaucheu.