diccionaire [o.n.] gros live di mots. Fé on diccionaire, c' est ene bele platchtireye (H. Scius). Si to n' sais nén cmint k' ça si scrît, waite e diccionaire. Li mot "entrefesson" n' est nén dins les diccionaires françès d' asteure. To nos a fwait souwer, avou t' diccionaire. Ti n' ti rprezintes nén çou k' c' est ki d' fé on diccionaire ! (ramexhné pa M. Francard). rl a: motî, live di mots. F. dictionnaire.

| diccionairî, diccionairresse [o.f.n.] li ci (cene) ki fwait on diccionaire. F. lexicologue. Djôzef Coppens est cnoxhou come sicrijheu e walon, mins purade come diccionairî do payis d' Nuvele. Les diccionairîs metèt cobén e rapoirt li mot walon "sifwait" avou l' flamind "zodanig" (Coppens) u l' almand "sothanig" (Haust) (L. Mahin).

Etimolodjeye: bodje "diccionaire", cawete di mestî "-î", 1995.

| diccionairaedje [o.n.] ovraedje et syince des cis (cenes) ki fjhèt les diccionaires. Asteure, Armand Deltenre sicrît purade dins l' Bourdon, del powezeye e francès ey e walon, eyet do diccionairaedje. F. lexicologie.

Etimolodjeye: bodje "diccionaire", cawete "-aedje 2", 1995.