{{Wiccionaire-motî|difiner}} difiner / dfiner ([[Codjowaedje copiner|codjowaedje]]) I. [v.s.c.] avni a s' [[Motî:difén|difén]]. Gn a l' monde ki dfene ([[Motî da Forir|H. Forir]]). Les Trouks fijhît djouwer deus menes Si grandes k' i shonnéve e l' eure minme Kel monde difinaxhe di poûssire Di pire, di tere et di foumire. On euxhe dit kel monde difinéve Des deus costés, come on tiréve ([[Paskeye sol sidje et l' dissidjmint d' Wîne|Paskeye do sidje di Wîne]]). Gn a co 143 djoûs po l' anêye difiner. On dit eto : [[Motî:fini|fini]]. F. finir, se terminer, s'achever, cesser, disparaître. II. si dfiner [v.pr.] 1. si fé mori. Ele si dfene a tchoûler ([[Motî da Forir|H. Forir]]). I s' difene a plorer. F. dépérir, s'étioler, se morfondre. 2. baxhî, [[Motî:dicweli|dicweli]] di cåze d' ene maladeye. Ele si dfene tot doûçmint ([[E. Dethier]]). F. se consumer. Etimolodjeye: viebe del prumire troke fwait sol mot "difén". | difinmint u difinaedje / dfinmint u dfinaedje [o.n.] fén. C' esteut come on dfinmint d' monde. I vlèt kel difinaedje do monde soeye po bénrade. F. fin, achèvement, cessation. ---- * [[difinaedje do monde|Dipus d' racsegnes sol difinaedje do monde]]. [[Categoreye:Motî]]