dijh [addj. & nombe] nombe 10. Disfondowes: dîh (divant voyale) / dî (divant cossoune), dîj (dins tos les cas), dîj, dij (divant voyale) / dî (divant cossoune), dîz (divant voyale). Etimolodjeye: Latén "decem" (minme sinse).
| dijhinme [addj. & n.] 1. ôre ki corespond å limero 10. Il a-st arivé dijhinme. 2. boket k' on-z a cwand on pårtixh ene sacwè e dijh. Disfondowes: dîhin.me, dîjin.me, dîhîme, dîjime, dîhème, dîjème, dîzin.me, dîzième.
| dijhinne [f.n.] 1. a pô près dijh. Disfondowes: dîjin.ne, dîjène, dîhin.ne, dîzène, dîzin.ne.
| dijhea [o.n.] dijh djåbes di dinrêye dressêyes eshonne dins les tchamps, po co souwer divant d' esse tcherieyes.