diloujhî / dloujhî (codjowaedje)

I. [v.c.] fé taper al diloujhe (rinde mo poenneus). I m' a co vnou dloujhî avou totes ses mizeres. I voet les afwaires si laides k' i dloujhe tot l' monde. F. désoler, attrister, décourager, déconcerter, désespérer, déprimer.

II. si dloujhî [v.pr.]

1. taper al diloujhe (divni tot poenneus) I s' diloujhe po ene tchitchêye. rl a: si disbåtchî, si disvoyî, si regrignî, aveur li tins° long. F. déprimer, se désoler, s'attrister, désespérer, se décourager, se lamenter, pleurer.

2. si fornåjhi. Dji m' a tot dloujhî å passer l' nute. F. s'épuiser.

Disfondowes: d(u)louhi (4inme troke), d(u)loûhi, dislouji, disloûji, d(i)louhî, d(i)loujî, d(i)loûjî.

| diloujhî / dloujhî, -eye [addj.]

1. ki n' a pus nole exhowe, nol alant. Ci n' est nén poenneus ki vs estoz; c' est totafwait dloujhî. (J. Brumioul). Gn a Nou bouxhnisse si sourdaexhe ki n' conoxhreut nén m' poenne Et ki n' si freut må d' mi tot m' veyant si dloujhî (Ronsart, rat. pa L. Hendschel). Do côp, li Signeur si rpintixha d' aveur fwait l' ome et l' feme sol tere; il end esteut tot dloujhî (Li Bibe, rat. pa L. Hendschel). F. dépressif (ive), abattu(e), accablé(e), triste.

2. hodé (êye), fornåjhi (eye). Dj' esteu trop nåjhi et trop diloujhî po loukî si l' moxhe aveut des aiyes difrågntêyes (J. M. Masset). Cwand l' solea cût, on-z est tot dloujhî. F. accablé(e).

3. pierdou (owe), ki n' sait pus cwè. Adon, come les målès linwes ni s' taijhît nén, dji fouri tot dloujhî (Masset). rl a: dizôrné, disnorté. F. perturbé(e), déboussolé(e).

4. abassourdi (eye). F. étourdi(e).

5. ene miete drole.

Disfondowes: d(u)louhi, d(u)loûhi, d(i)loujî, disloûji, dislouji, d(i)loûjî, èye.

| diloujhance / dloujhance [f.n.] disbåtchance. Les gotes d' aiwe foirdjèt-st on rimea Ki mete des låmes a mes påpires Et del diloujhance e m' cervea (J. Mignolet). Dji n' sai rastini etur mes doets ki l' diloujhance; Pus tård, dimwin, dins sacwants moes, C' est cwand m' djoû d' tchance (A. Bacq). I boeveut di dloujhance di esse todi tot seu e s' cayon (A. Laloux). rl a: disbåtchance, disnortance, discatibulance. F. désespoir, découragement.

Disfondowes: disloûjance, dulouhance.

Etimolodjeye: viebe diloujhî, cawete -ance, 1921.

| diloujhmint / dloujhmint [o.n.] disbåtchmint. rl a: disbelixhmint, disvoymint. F. désespoir, découragement.

Disfondowes: d(i)loûjmint, disloûjmint. d(u)louhih'mint, d(i)loûjmint.

| diloujhant / dloujhant, dloujhante [addj.]

1. disbåtchant(e). F. accablant(e), désolant(e), navrant(e), affligeant(e), consternant(e).

2. pezant, malåde, tot djåzant d' on tchôd tins. La on dloujhant tins. F. lourd(e).

Disfondowes: d(u)loûhant(e), d(i)loûjant(e).

| diloujhaedje / dloujhaedje [o.n.] no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe "diloujhî" eyet "si dloujhî". F. déception.

Disfondowes: d(u)louhihèdje, disloûjadje, d(i)loûjèdje.