dimagnî /
dmagnî ([[Codjowaedje lodjî|codjowaedje]]) [v.c.]
'''1.''' [[Motî:schôpyî|schôpyî]]. Mi tiesse mi dmagne. Ses rins lyi dmagnèt ([[Motî da Haust]]). F. démanger.
2. magnî disk’ å coron, tot djåzant del pouriteure, di l' [[Motî:erunixhaedje|erunixhaedje]], evnd. Rozaleye, c' esteut come li dierin åbe d' on bwès ki s' aflaxhe cwand il est trop vî et tot dmagnî ([[Emile Gilliard]]). F. ronger, grignoter, désagréger, disloquer.
Tcherpintaedje : viebe [[Motî:magnî|magnî]], [[rafoircixhante betchete|rafoircixhante]] [[betchete di-]].
| dimagnaedje /
dmagnaedje [o.n.] no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe « dimagnî ». F. démangeaison, désagrégation, désintégration, dislocation.
2. (pus stroetmint) schôpiaedje. Loukîz a : [[Motî:magnreye|magnreye]], [[Motî:cakeye|cakeye]].
| dimagneure /
dmagneure [f.n.] plaece la k’ ça vos dmagne. F. démangeaison.
Mots avou l’ minme tcherpinte :
* [[Motî:dismagnî|dismagnî]], [[Motî:dismindjî|dismindjî]]
----
* [[schôpiaedje|Dipus d' racsegnes sol dimagnaedje]]