dimagnî / dmagnî ([[Codjowaedje lodjî|codjowaedje]]) [v.c.] '''1.''' [[Motî:schôpyî|schôpyî]]. Mi tiesse mi dmagne. Ses rins lyi dmagnèt ([[Motî da Haust]]). F. démanger. 2. magnî disk’ å coron, tot djåzant del pouriteure, di l' [[Motî:erunixhaedje|erunixhaedje]], evnd. Rozaleye, c' esteut come li dierin åbe d' on bwès ki s' aflaxhe cwand il est trop vî et tot dmagnî ([[Emile Gilliard]]). F. ronger, grignoter, désagréger, disloquer. Tcherpintaedje : viebe [[Motî:magnî|magnî]], [[rafoircixhante betchete|rafoircixhante]] [[betchete di-]]. | dimagnaedje / dmagnaedje [o.n.] no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe « dimagnî ». F. démangeaison, désagrégation, désintégration, dislocation. 2. (pus stroetmint) schôpiaedje. Loukîz a : [[Motî:magnreye|magnreye]], [[Motî:cakeye|cakeye]]. | dimagneure / dmagneure [f.n.] plaece la k’ ça vos dmagne. F. démangeaison. Mots avou l’ minme tcherpinte : * [[Motî:dismagnî|dismagnî]], [[Motî:dismindjî|dismindjî]] ---- * [[schôpiaedje|Dipus d' racsegnes sol dimagnaedje]]