dimegne [o.n.] setinme djoû del samwinne, li prumî po les Djwifs, les crustins et ls Arabes. Disfondowes: dîmègne, dîmagne, dimègne, dimince, dîmatche, dîmantche, dîmintche, dièmintche, dîmint. Etimolodjeye: latén domenicum (Bon Diu).

Dipus d' racsegnes sol dimegne