dinrêye [f.n.] 1. dinrêye d' awousse: fenaesse k' on ahive dins les tchamps, et ki dene des grins. Avou les bijhes, les dinrêyes sont tårdowes. Ciste anêye ci, totes les dinrêyes sont beles al campagne. On dit eto: divere, grin. F. céréale. >> rintrer les dinrêyes: fé l' awousse. F. moisson. >> fé l' awousse po l' dinrêye: on botea å dijhea: ancyin paymint des ovrîs d' awousse. 2. sacwè k' on coûtive po magnî. La des bounès dinrêyes. F. denrée, récolte. 3. çou k' on-z a dandjî po fé èn amagnî. Dj' aprestêye mes dinrêyes po fé l' tåte. Ele mete totès sôres di dinrêyes dins s' sope. F. ingrédient. 4. martchandeye. Fåt k' tchaeconk vinde des dinrêyes. F. marchandise. 5. (pus stroetmint) mwaijhe martchandeye. Asteure, on mete totès sôres di dinrêyes dins l' farene. Ké dinrêye ! F. produit, substance, saleté. >> ene drole di dinrêye: ene laide martchandijhe. >> del dinrêye a troes ônes po on franc. 6. tolminme ké produt. F. matière. 7. sitofe. Nos irans atchter del dinrêye po s' rabiyî. C' esteut del dinrêye a fleurs. F. tissu. 8. laid mot Ele lyi end a dit, del dinrêye, dins s' colere (F. Deprêtre et N. Nopère). F. propos injurieux. 9. djins nén comifåt. F. racaille, engence. 10. dobleure. I lyi a fotou del dinrêye. F. raclée. Disfondowes: dinrêye, dinréye, dinrée, déréye, dêrêye, dêrée. Etimolodjeye: walon dnîrêye (k' on-z a po on dnî).

Dipus d' racsegnes so les dinrêyes d' awousse