Li rfondaedje di ç' mot ci a candjî sol Wiccionaire, et divni "disburtaker"

disbertaker 1

I. [v.c.]

1. dishaler, rissaetchî çou ki djinne. Li tchambe di drî aveut stî disbertakêye et rnetieye po leyi rafroedi l' pourcea (R. Dedoyard). F. désencombrer, débarrasser, déblayer, dégager.

2. discramyî (metans, on tchvå ki s' a ecramyî dins ses traits). Nos tcheyans onk so l' ôte Témint k' ns esténs saizis. E m' volant disbertaker, Dji m' fwais on råle boursea (F. Quinaux, ramexhné pa Pirsoul). On-z a yeu des rujhes po disbertaker l' bådet (J. Coppens). F. dépétrer.

3. rinetyî. F. nettoyer, décrasser.

II. si disbertaker [v.pr.] si rnetyî. Il esteut arindjî ! i lyi a bén falou ene grosse eure po s' disbertaker. F. se nettoyer, se décrasser.

Etimolodjeye: bodje berteke, betchete dis- (contråve d' ebertaker).

Omonimeye:

• si disbertaker (v.pr.; si må moussî)