dischaver 2 I. [v.c.] 1. bén [[Motî:schaver 2|schaver]], bén [[Motî:screper|screper]]. Kî çki vout dischaver les pexhons avou mi ? 2. (imådjreçmint) si fote di. On vs dischave, napea ! F. narguer. II. si dischaver [v.pr.] si screper foirt. Les djonnès crompires si dischavèt. Etimolodjeye: viebe "schaver 2", rafoircixhante betchete "di- 2". | dischaveure 2 [f.n.] schaveure, sicrepeure. Des dischaveures di crompires. F. raclure. Omofone: [[Motî:dischaver 1|dischaver 1]] [[Categoreye:Motî]]