dischinde / dschinde (padrî voyale, mins nén oblidjî) (codjowaedje) I. [v.s.c.] aler viè ene plaece djus d' vos. On dit eto: disvaler. II. [v.c.] mete djus. F. descendre. Disfondowes: diskinde, dchinde, d(i)hinde, dis'hinde, d(u)hinde, d(u)hyinde, d(i)chinde, dis'chinde, d(u)chinde, d(è)chinde, dich'chinde, distchinde, dit'tchinde, dudchinde, durchinde, d(ë)schinde, dèskinde, miersipepieuzmint el mape ey el notûle A.L.W. 1.28. Etimolodjeye: latén descendere (minme sinse).
| dischinte / dschinte [f.n.] plaece kel voye dischind. Po rivni, c' esteut totès dischintes. On dit eto: valêye F. descente.
| dischindant / dschindant [o.n.] 1. tiene, montêye veyowe cwand on l' dischind. T' es so l' eriesse, to waites li dschindant et to discovere ki dj' a-st arivé vaici al copete, a mi ådje. Loukîz a: pindant. F. descente, pente. 2. (imådjreçmint) fén del veye. Come dji vôreu viker, Vos vey crexhe co des ans, Ni m' pus tant sinti sol dischindant (R. Viroux). F. déclin.
| dischindêye / dschindêye [f.n.] valêye.
Parintêye