discrahyî (codjowaedje) u discrahler (codjowaedje)

I. [v.c.]

1. rissaetchî les craheas (d' ene sitouve, evnd). Dimwin, dji discraheyrans l' fornea. On dit eto: rinetyî, ramoner, schurer; rl a: ecrahyî. F. décrasser, nettoyer, ramoner, récurer.

2. scheure les craheas d' (on feu). Cwand l' feu est discrahyî, i brouye.

II. [v.s.c.] (po rire) tchire. Eyou vass ? :: Dji va discrahyî. F. chier..

| discrahiaedje [o.n.] ramonaedje, rischuraedje, rinetiaedje d' ene sitouve, d' ene tchiminêye. I fårè sondjî å discrahiaedje del tchôdire. F. décrassage, ramonage, récurage.

| discrahieu [o.n.] ramoneu, rinetieu di stouve. Li discrahieu a må fwait si ovraedje (J. Coppens). F. ramoneur.. <!DTW tot splitchî>

Près-parints :

• ecrahyî
• crahyî