discwårler [v.c.] fé piede ses [[Motî:cwårs|cwårs]]. C' est les costindjes po s' pa k' a trinné cénk ans dins les ospitås, c' est ça ki l' a discwårlé. Etimolodjeye: bodje cwår, betchete dis-, cawete -ler, pa rshonnance avou "[[Motî:çansler|çansler]]". | discwårlé, discwårlêye [addj.] ki n' a pus nou cwår. Il ont djouwé ås cåtes tote shijhe; il a télmint pierdou k' il est discwårlé; il a l' pougn djus (ramexhné pa L. Léonard). F. désargenté(e), fauché(e), démuni(e), ruiné(e). Disfondowes: discauré, e, discwaurlé, e. [[Categoreye:Motî]]