disnukî (codjowaedje) I. [v.c.] 1. disloyî (ene sacwè ki tént pa on nuk). Disnukîz vos laecetes. rl a: disfé. F. dénouer. 2. (imådjreçmint) discramyî. C' est ene drole d' afwaire a disnukî. F. démêler. 3. fé raler (on mimbe, ene djonteure aroedis). Po disnukî on mimbe, el fåt médyî lontins. rl a: disroedi. F. dégourdir, dérouiller. II. si disnukî [v.pr.] 1. si distinkyî, tot djåzant do pé d' ene vatche après l' velaedje. F. se ramollir. 2. kimincî a roter, po èn efant, li djonne d' ene biesse. Les veas cmincèt a s' disnukî après 12 heures, et ls efants, elzî fåt shijh moes. Disfondowes: d(i)noukî, d(u)nokî, disnukî, dunokî, disnukè, dinoukî, disnuker, disnower, dèsnôwer, dèsnonwer, disnëwer. | disnucaedje [o.n.] disloyaedje. Disfondowes: dunokèdje, disnucadje, disnowâdje, disnëwadje, disnukèdje.

Bodje:

• nukî