disnukî (codjowaedje)
I. [v.c.]
1. disloyî (ene sacwè ki tént pa on nuk). Disnukîz vos laecetes. rl a: disfé. F. dénouer.
2. (imådjreçmint) discramyî. C' est ene drole d' afwaire a disnukî. F. démêler.
3. fé raler (on mimbe, ene djonteure aroedis). Po disnukî on mimbe, el fåt médyî lontins. rl a: disroedi. F. dégourdir, dérouiller.
II. si disnukî [v.pr.]
1. si distinkyî, tot djåzant do pé d' ene vatche après l' velaedje. F. se ramollir.
2. kimincî a roter, po èn efant, li djonne d' ene biesse. Les veas cmincèt a s' disnukî après 12 heures, et ls efants, elzî fåt shijh moes.
Disfondowes: d(i)noukî, d(u)nokî, disnukî, dunokî, disnukè, dinoukî, disnuker, disnower, dèsnôwer, dèsnonwer, disnëwer.
| disnucaedje [o.n.] disloyaedje. Disfondowes: dunokèdje, disnucadje, disnowâdje, disnëwadje, disnukèdje.
Bodje: