disteler (codjowaedje)

I. [v.c.]

1. rissaetchî (les tchvås) foû d' l' atelêye. Alez s' disteler Bixhete. F. dételler

2. disnukî, tôt cåzant des laecetes des solés. rl a: disloyî. F. délier

II. [v.s.c.]

1. dismantchî l' atelêye des tchvås. Il a rmoussî el måjhon ddja sins disteler. F. dételler les chevaux

2. si djoker d' travayî. On-z aveut distelé a cwatre eures et dmeye. F. cesser le travail

III. si disteler [v.pr.] si dismantchî. Après l' tronnmint d' tere, l' ouxh esteut cråndimint distelé. F. se détacher.