divant 1 / dvant I. [divancete] mostere li plaeçmint do coplemint la k' les ouys polèt loukî, sins bodjî a droete u a hintche. Elle esteut dvant ses ouys. Contråve: dirî.F. devant.. II. [adviebe] metou (metowe) dvant les ouys. Ni vos metoz nén dvant. On dit purade: padvant, ådvant di. III. [o.n.] çou k' est metou sol costé do vizaedje d' ene djin. >> ni cnoxhe di do dvant ni do drî: måhonteus messaedje, replaecî pa "ni cnoxhe ni d' Eve ni d' Adan. >> Divant d' ouxh: plaece k' i gn a divant l' ouxh di vosse måjhone. I fåt schover si dvant d' ouxh, divand di rwaitî l' ci des ôtes. rl a: soû F. seuil. Disfondowes: d(i)vant, d(u)vant, d(è)vant, d(ë)vant, d(i)vont | divanteure / dvanteure [f.n.] 1. costé d' ene måjhone avou l' ouxh d' intrêye, å pus sovint metou ki rwaite li voye. Ene divanteure di pires. rl a: volé. F. façade. 2. (imådjreçmint) vizaedje et pwetrene (d' ene feme). | divantrin / dvantrin, d(i)vantrinne I. [addj. padrî u padvant] metou, metowe padvant. F. antérieur. >> pådje divantrinne: (mot d' cibernaivieu) prumire pådje d' ene waibe F. page d'accueil., Ingl . homepage. II. divantrin [o.n.] vantrin. Rimetoz vosse divantrin. On dit eto: schorsoe, schô. F. tablier.

Mots d' aplacaedje :