divant 2 /
dvant [divancete] metou a ene date pus ancyinne dins l' tins. Contråve: [[Motî:après|après]]. F. avant.
>> divant waire; u
divant nén beacôp: [[Motî:bénrade|bénrade]]. Li pådje etire serè håynêye divant waire. On dit eto: [[Motî:torade|torade]]. F. bientôt, sous peu, incessamment.
| divantrinnmint /
dvantrinnmint [adv.] divant ene sacwè d' ôte, k' on-z a ddja dit. On s' sieve mwints côps des dobes erî tins po djåzer d' åk ki s' a passé dvantrinnmint ([[L. Hendschel]]). F. antérieurement.
Omonime:
* [[Motî:divant 2|divant]] (divancete, adviebe & o.n., pa dvant (dins l' espåce))
Mots d' aplacaedje :
* [[Motî:foirdivant|foirdivant]]
* [[Motî:divant-ayir|divant-ayir]]
* [[Motî:divant-ersè|divant-ersè]]
* [[Motî:divant-l'-dinner|divant-l'-dinner]]
* [[Motî:divant-l'-marinde|divant-l'-marinde]]
* [[Motî:divant-prandjire|divant-prandjire]]
* [[Motî:divant-z-ir|divant-z-ir]]
* [[Motî:divant-z-ouve|divant-z-ouve]]