diveryî / dveryî (codjowaedje)

I. [v.s.c.] fåtchî et rmete les dveres. F. faire les récoltes, moissonner.

II. [v.c.] distrure des dveres. Les Talibans ont yeu l' no di dveryî les teres des tribus k' estént disconte di zels. F. brûler les récoltes.

| diveryî, diverieye / dveryî dverieye [addj., purade padvant] sins pont di dveres dissu, tot cåzant d' ene tere. Li tere est dverieye, abeye ! k' on l' risseme ! Ene boune tere ni doet måy dimorer dverieye. F. nu, inoccupé, dénudé, non cultivée, en friche (terre).

| diveriaedje / dveriaedje [o.n.] rascoyaedje des dveres. Li prumî d' nôvimbe, po les Celes, c' esteut l' fén des dveriaedjes (L. Piette). On dit eto: awousse. F. récolte.

Tcherpetaedje

Bodje "vere" (divere), rissaetchante betchete di-, cawete -yî.

Parintêye

• everyî
• reveryî

Disfondowes

diveryî (addj.) 

d(i)vêryî, divêrièyed(i)vêrî, d(u)vârî.

Hårdêye divintrinne

• Dipus d'racsegnes so les dveriaedjes