divoircî (codjowaedje) [v.s.c.] cwiter lweyålmint li djin ki vos estîz maryî avou. Et ci n' est nén ddja seur ki l' plaitî, ki va rçure les çanses del caisse do tribunå, les rindrè do côp al feme divoirceye. Loukîz a : dismaryî. F. divorcer.

| divoircî, divoirceye [o.f.n.] li ci (cene) k' a divoircî. F. divorcé.

| divoirçaedje [o.n.] no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe "divoircî". F. divorce.

| divoirceu, divoirceuse u divoiçresse [o.f.n.] mot d' ome di lwè) li ci (cene) k' a dmandé l' divoice (mins ki n' l' a nén co). F. en instance de divorce.

| divoice [o.n.]

1. divoirçaedje. Il î aléve di tos ses pus roeds po ki s' manaedje reyussixhaxhe, témint ki s' divoice l' aveut mesbrudjî (J.P. Dumont). F. divorce.

2. situwåcion, sorlon li lwè, d' ene djin k' a divoircî. L' ome et l' feme ont les minmes droets å moumint et tot l' tins d' leu mariaedje come po l' divoice (Declaråcion univiersele des abondroets des djins).

• Dipus d' racsegnes sol divoirçaedje.