dizôre / dzôre [o.n.] 1. estance d' ene plaece ki n' est nén bén rindjeye. I gn a on bea dizôre e s' manaedje. Mi, dji n' såreu viker dins li dzôre. rl a: [[Motî:ôre 2|ôre]]. F. désordre. 2. estance di djins ki s' margayèt. C' est ç' cånoye la k' a-st apoirté l' dizôre e m' måjhone. rl a: [[Motî:bisbisse|bisbisse]]. F. désaccord, brouille. >> esse en on dizôre: esse e margaye. F. être en froid. 3. [[Motî:tourmint|tourmint]]. F. tourment. >> fé dzôre a ene sakî: el tourminter. Disfondowes: dizôre, dèzôrde, dèzorde, d(i)zôⁿre. | dizôrner / dzôrner ([[Codjowaedje tchicter|codjowaedje]]) [v.c.] 1. [[Motî:disrindjî|disrindjî]]. rl a: [[Motî:disbrôler|disbrôler]], [[Motî:gåter|gåter]], [[Motî:dizawurer|dizawurer]]. F. déranger, désorganiser. 2. (imådjreçmint) rinde tot pierdou. Li spotchaedje do walon fourit on goulag sicolodjike k' end a dzôrné eyet disnorté ene peclêye, di Walons (L. Mahin). rl a: [[Motî:troubler|troubler]], [[Motî:disnorter|disnorter]]. F. troubler, perturber, désorienter, priver de repères, déboussoler. Disfondowes: d(i)zoûrner d(u)zoûrner, d(u)zoûrnè, d(i)zoûrnè, d(i)zôrner, d(u)zoûrmer, duzoûrni (4inme grope), d(i)zôrnyî (3inme grope), d(i)zôrniyî , dus'zôrnier, dus'zôrmier, d(u)zôrmier, d(u)zoûrniè, d(i)zôⁿrner. Etimolodjeye: bodje "[[Motî:ôre 2|ôre]]" (F. ordre), rissaetchante betchete d(i)-, z di beloyance, cawete di viebe -ner. | dizôrné / dzôrné, êye [addj.] 1. ki n' sait pus cwè, ki n' a pupont d' ôre dins ses tuzaedjes. Ké cale cwand l' ôrlodje est astok: on est tot dzôrné. rl a: [[Motî:disbrôlé|disbrôlé]], [[Motî:diswaibyî|diswaibyî]]. F. décontenancé(e), émotionné(e), désemparé(e), désorienté(e). 2. [[Motî:poenneus|poenneus(e)]]. Li grand bwès lyi shonne si dzôrné, enute, minme avou les gréves et les måvis ki shoflèt (J. Calezet). rl a: [[Motî:disbåtchî 1|disbåtchî]], [[Motî:disbeli|disbeli]], [[Motî:disnorté|disnorté]], [[Motî:catibulé|catibulé]], [[Motî:discatibulé|discatibulé]], [[Motî:troublé|troublé]]. F. triste, désolé(e), consterné(e), déconcerté(e). Coinrece Payis d' Lidje & Årdene. | dizôrnance / dzôrnance [f.n.] [[Motî:disbåtchance|disbåtchance]]. Mins dabôrd èn passe nén tot t' tins A t' fé pus laid ki t' n' es, Et a tchoûler so ti dzôrnance, So t' disnortance Et ti dseulance (L. Mahin). F. trouble, malheur. Etimolodjeye: viebe dizôrner, cawete -ance, 1998. | dizôrnant / dzôrnant, e [addj.] ki dzône. Come c' est dzôrnant di n' pont aveur d' eure. F. perturbant(e), embêtant(e). Disfondowes: duzôrnant, dizôrniant, duzoûrnichant, d(i)zôⁿrnant. | dizôrnaedje / dzôrnaedje [o.n.] 1. [[Motî:disbrôlaedje|disbrôlaedje]], metaedje e dzôre. F. dérangement. 2. [[Motî:disnortaedje|disnortaedje]]. rl a: [[Motî:troublaedje|troublaedje]]. F. trouble, perturbation. Disfondowes: d(u)zoûrnihèdje, d(i)zôⁿrnèdje. | dizônmint / dzônmint [o.n.] dizôrnaedje. F. dérangement. Disfondowes: d(u)zoûrnih'mint, d(i)zôⁿnmint. | dizôrnireye / dzôrnireye [f.n.] grand [[Motî:disbrôlaedje|disbrôlaedje]]. Avou totes ces dzôrnireyes la al dwane, on-z a arivé on djoû trop tård. F. dérangement, problème. Disfondowes: d(u)zôrnîrîye, duszôrmîrîye, d(i)zôⁿrnirèye. Etimolodjeye: viebe dizôrner (disfondowe dizôrnyî), cawete -reye, 1995.