dizanoyî / dzanoyî (codjowaedje)

I. [v.c.] fé rexhe di l' anoymint.

II. [v.pr.] rexhe di l' anoymint. On bierdjî, dit-st i ! Ces djins la savèt toplin dissu les plantes, les oujheas, les stoeles: vola l' ocåzion di m' dizanoyî (Y. Gourdin). F. se distraire.

Bodje:

• anoyî