dizawurer / dzawurer

I. [v.c.]

1. coixhî. Si li tchvå pitreut, vos vs frîz dzawurer. rl a: moudri, froxhî, mesbrudjî, pokî, atraper, arindjî, broyî, sipiyî, sitoker. F. meurtrir, blesser, cogner, froisser.

2. distrure. Ele a dzawuré tot s' robe. Il a dzawuré s' marone. F. détruire, abîmer.

3. (imådjreçmint) disbåtchî. Babi, ni vos endalez nén Vos alez tot m' dizawurer; Sins vos, dji n' sai pus a kî m' date; Dji so dins l' disbene et l' bernate (A. Gauditiaubois).

II. si dzawurer [v.pr.] si pokî, s' atraper, si coixhî. I s' a tot dzawuré tot toumant a l' valêye des grés. F. se blesser.

Disfondowes: d(i)zawirer, duzawirer, dès'zavirer, d(i)zawûrer.

Etimolodjeye: bodje "aweure", rissaetchante betchete di-, z di beloyance (rissaetchî l' tchance).

| dizawuré / dzawuré, êye [addj.] disbåtchî (eye).

| dizawuråd / dzawuråd, e [o.f.n. & addj.] broye-tot. Dji n' såreu pus shure avou ds efants ossu dzawuråds. F. casseur (euse), destructeur (trice).

Disfondowes: d(i)zawiraud, d(i)zawûraud.

| dizawurance / dzawurance [f.n.] disbåtchance. F. désarroi.