dizotrin [aadj.] metou (owe) dizo (ene ôte sacwè, sakî). Il est reki ki li dzeutrin boket do tchamp denrè passaedje å dzotrin boket pol bisteu, tchår et tcheretes a mwinde damaedje (ake di notåre, Ovîfa, 1765). S' i voeyèt ene djin moens di on mete ûtante hôte, por zels, c' est onk d' ene nindje dizotrinne, boune a-z esse dizingnêye (L. Mahin). Etimolodjeye: divancete dizo, cawete -rin, ristitchî T.