Sourdants : dizouhî, èie [E203], d(i)zouhî [E1]

Haust ricopeye li Forir, ki n' note nén les longuès voyales; ça fwait k' i rcopeye cron. Li vraiy mot est dizoûhî (bén scrît pa Jules Leruth, cial), et ça vént d' on latén k' a dné l' F. "oisif" (avou l' son Z, dabôrd) => rifondaedje avou l' betchfessî jh.

Etimolodjeye

rishonne foirt a diloûjhî, ostant pal semantike, ki pal tcherpinte : betchete di-, lete di beloyance Z u L (tuzez a aeurer = aleurer) + bodje-cawete -oujhî.