djîsse [f.n.]

1. plaece k' ene biesse u ene djin coûtche. F. gîte. >> diner (u: bayî) l' djîsse: lodjî on voyaedjeu. F. héberger. >> aveur al djîsse: aveur ene sakî ki lodje a vosse måjhone po rén. Il avént on bribeus al djîsse. F. héberger. >> esse al djîsse: lodjî amon des djins. F. être hébergé. >> aler al djîsse: aler lodjî (ene sadju) cwand on est e voyaedje. >> dimander l' djîsse: dimander a lodjî. F. demander l'hébergement. >> cweri a djîsse: cweri après ene plaece po lodjî. >> djîsse e viyaedje:sistinme touristike wice ki des djins vinèt al djîsse dins ene cinse, nouris et lodjîs. span lang=fr>F. gîte rural.

2. paymint po-z esse lodjî ene sadju. I paye si djîsse a nosse måjhone (ramexhné pa J.M. Pierret). F. pension.

| djîsteu, djîsteuse u djîstresse [o.f.n.] lodjeu(se), li ci (cene) k' a s' djîsse amon des djins. Li djîsteu, c' est l' ci ki vént prinde li djîsse.

Parintêye :

• edjîstrer
• radjîstoe

Omonimeye :

• djîsse (f.n., levî)

• Dipus d' racsegnes so djîsses e viyaedje