djave potche metowe å hatrea des oujheas, la k' les grins dmorèt on moumint, divant d' aler viè l' djezî. On dit eto: malete, face, djaive, gavêye. F. jabot. | djavea 1. [o.n.] djåbe ki n' est nén co loyeye. On dirè k' on rleve on djavea, mins k' on dresse ene djåbe. Pwis on ramasse ût, dijh, doze pougneyes, tant et si pô k' on vout, po fé des djaveas (Henry Frenay). Po l' awousse, li fåtcheu esteut shuvou pa ses aidants ki rlevént l' djavea, el coûtchî so on loyén fwait avou do strin d' swele et î fé des djåbes (Georges Michel). F. javelle. 2. pitite djåbe d' avoenne po dner a magnî ås tchvås. 3. djave. F. jabot.

• Dipus d' racsegnes so les dispouyes des oujheas
• Dipus d' racsegnes sol djave, et ses lomaedjes e walon