{{Wiccionaire-motî|djermer}}
djermer [v.s.c.] bouter po divni ene plante, tot djåzant d' ene grinne, d' on canada, d' èn agnon. Kî çk' elzî a aprins, ås Ancyins Bedjes a fé djermer l' frumint wice k' i gn aveut k' del dråwe ? ([[Jean Brumioul]]). rl a: [[Motî:djeter|djeter]], [[Motî:djårner|djårner]]. F. germer.
| djermon [o.n.] 1. prumî boket d' ene plante, ki rexhe del grinne, di l' agnon, del crompire. Dj' a rsaetchî les djermons dås compires. rl a: [[Motî:djeter|djeton]], [[Motî:djårnon|djårnon]]. F. germe. 2. djermon do cok: dins èn oû, on ptit gloumiant boket ki s' distaetche do blanc, et ki mostere ki l' oû a stî esmincé. On rsaetchive blanc del ploumete, mins li djermon do cok dimoréve aclapé après. 3. (po rire) [[mimbe omrin]] (seke di l' ome). >> si broûler l' djermon:: po èn ome: aler ditrop coûtchî avou les femes.
| djermêye [f.n.] 1. çou ki djermêye eshonne, tot cåzant d' semaedjes. rl a: [[Motî:levêye|levêye]]. 2. djins d' a pô près l' minme ådje, k' ont crexhou do minme trevén, et k' ont sovint les minmès idêyes. Dji ns aloyrè: mi, vos et, après vos, totes les djermêyes ki vénront d' vos ([[Li Djeneze]]). rl a: [[Motî:djeneråcion|djeneråcion]], [[Motî:fornêye|fornêye]], [[Motî:levêye|levêye]]. F. génération. >> Djermêye 48: (mot d' waloneu) djermêye di scrijheus e walon ki s' ont cnoxhou diviè 1948, et cmincî a scrire avou on novea stîle.
----
[[Djermêye 48|Dipus d' racsegnes sol Djermêye 48]]
[[Categoreye:Motî]]