djindåre [o.n.]

1. djin ki poite des åres et fé respecter li lwè avå les voyes. I s' a fwait apicî pås djindåres. Ebén dabôrd, dji va dire a les djindåres ki c' est t' pa k' a stî voler do tcherbon dins les vagons do tchmin d' fier ! (B. Genaux). F. gendarme.

2. vere a gote deus côps pus grand ki l' tchiket, li ci ki les djindåres et ls accizyins prindèt pus voltî.

Disfondowes: djandârme, djindârme, djindaure, jandârme.

Etimolodjeye: aplacaedje no (djin) + no (åre).