gnåwer (codjowaedje) [v.s.c.]

1. criyî foirt, sovint po-z aveur a magnî, tot djåzant d' on tchet. Loukîz a : råwter, miråwer. F. " miauler".

2. criyî del nute, tot djåzant del hoûlote. F. " hululer "..

3. tchîper tot djåzant do pîwitche. span lang=fr>F. " piailler "..

4. pîler u tchoûler, tot djåzant d' èn efant. F. "pleurnicher, ".. >> gnåwer come on tchet d' traveure; u : >> come on tchet d' cina: todi pîler, po èn efant. Ké pîlåd, vosse zwer : i gnawe tote djoû come on tchet d' traveure. F. "pleurnicher sans cesse"..

5. (po rabaxhî) cåzer grandiveuzmint, berdeler tot s' margayant. I gn aveut pont a lyi prinde cwand i s' adjixheut d' gnåwer grandiveuzmint divant l' bea monde. Do côp, les deus costés, come tchén et tchet, si metnut a gnawer et a hawer, todi a côps d' afitches (L. Mahin). F. " miauler, minauder, pérorer "..

| gnåwaedje [o.n.] no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe " gnåwer ". Loukîz a : råwe. F. "miaulement, hululement, pleurnichement, piaillement, façon, chichi"..

| gnåweu, gnåweuse u gnåwresse [o.f.n.] li ci (cene), li biesse ki gnåwe tofer. 'tchèke côp k' tu lî dit d' bwâre su soupe, i brêt: ké gnâweû ! F. "miauleur, pleurnichard".

| gnåwreye [f.n.] gnåwaedje ki deure, gnåwaedje di sacwants gnåweus(es). cwand les tchets vont a marcås, c' est l' gnåwreye tote nute. Loukîz a : råwtaedje. F. "miaulerie, minauderie, affectation".

| gnåwete [f.n.] pîwitche. Pa des cops les pîwitches si metèt a gnåwer par nute: c' est po ça k' on les lome: gnåwetes. F. "vanneau huppé".