botnire [f.n.]

1. sistinme d' agrapaedje d' on mousmint, avou on boton d' on costé, et on trô d' l' ôte. Dj' a des botnires di soye a m' paltot. >> rire a sketer ses botnires: xhaxhler, rire di bon cour. >> magnî a sketer ses botnires: magnî bråmint. >> parint a l' deujhinme; u: troejhinme; u: cwatrinme botnire: parint did lon. Diloujhî, l' Conte, cwand il a-st aprin l' novele! Pus nén ene çanse, s' i vos plait ! Tot nd aléve a des cuzéns al troejhinme botnire do costé d' ses beas-frés... I lyi dmoréve djusse po sorviker ! (L. Hendschel). Li virusse do schôpia-tronnica des berbis a on parint al cwatrinme botnire: c' est l' virusse d' ene maladeye des djins, k' on lome li "Kreuzfeldt-Jacob" (L. Mahin). On dit eto: do costé del viye gregne. F. parent éloigné.

2. (pus stroetmint) potche metowe padvant so les djaketes. Il aveut metou ene fleur a s' botnire. Tåtî voleut-st aveur si botnire rodje wårneye. F. boutonnière.

3. (pa stindaedje) longowe sitroete playe, fwaite pa on coutea, ene sipeye, ene operåcion. rl a: kernaxhe. F. entaille. >> S' i m' atake måy, dji lyi fwait ene botnire; u: s' i m' vént co mastiner, dji lyi frè ene botnire dins s' panse: paroles di mançaedje.

4. (mot d' cerudjin) tos les fyis u les agrapes ki tnèt on rakeudaedje après ene operåcion. Lanawaire, on lyi a côpé dins s' goidje et lyi mete ene botnire (G. Renson). F. suture, points.

5. (noûmot d' cinsî, 1960) l' operåcion leyminme, copurade li cezaryinne des vatches. F. césarienne.

6. (vî mot d' tcheron) finte fwait å dbout d' l' aessi po-z î mete li wesse.

Etimolodjeye : bodje boton, cawete -ire.

Parintêye :

• botnirer.

Dipus d' racsegnes so les botnires (åzès vatches) .